zarzut

Substantiv

charge , *****
- zarzut, oskarżenie (w sądzie) [COUNTABLE]
  The prosecutor dropped the charges against him. (Oskarżyciel wycofał zarzuty wobec niego.)
  
  He will have to answer the theft charge. (On będzie musiał odpowiedzieć na zarzut kradzieży.)
accusation **
- oskarżenie, zarzut [COUNTABLE]
  You won't get anywhere throwing around baseless accusations. (Niczego nie osiągniesz ciskając bezpodstawnymi oskarżeniami.)
  
  Wörterbuch für Rechtsbegriffe
objection **
- zarzut, sprzeciw, zastrzeżenie [COUNTABLE AND UNCOUNTABLE]
  I will send you my objections regarding this project. (Wyślę panu moje zastrzeżenia dotyczące tego projektu.)
allegation **
- zarzut, oskarżenie [COUNTABLE USUALLY PLURAL]
  A lot of allegations have been made against this report. (Wykonano wiele zarzutów względem tego raportu.)
  
  Synonym: charge
plea **
- zarzut, skarga, powództwo [COUNTABLE]
  She appealed to the court, but her plea was rejected. (Odwołała się do sądu, ale jej skarga została odrzucona.)
  
  Wörterbuch für Rechtsbegriffe
rap **
- oskarżenie, zarzut AmE informal [COUNTABLE]
reproach formal
imputation
- przypisywanie (np. winy), zarzut, oskarżenie, imputowanie
taunter
- drwina, szyderstwo, zarzut (wymagający rozstrzygnięcia)
reproof
- wyrzut, wymówka, zarzut formal
demur
- obiekcja, zarzut (w sądzie) [UNCOUNTABLE]
  Wörterbuch für Rechtsbegriffe