załatwianie

Substantiv

załatwić

Verb

erledigen ***
- załatwić, zrobić [TRANSITIVE] [+HABEN]
  Welche Formalitäten müssen erledigt werden? (Jakie formalności muszą zostać załatwione?)
  
  Ich muss noch viele Sachen erledigen. (Muszę załatwić jeszcze wiele spraw.)
besorgen *
- załatwić, zaopatrzyć [TRANSITIVE] [+HABEN]
auftreiben
- załatwić (coś), skombinować (jakąś rzecz), załatwić, zdobywać informal [TRANSITIVE] [+HABEN] [trennbares Verb]
zuschanzen [TRANSITIVE] [+HABEN] [trennbares Verb]
zuschustern
- załatwić, zakombinować [TRANSITIVE] [+HABEN] [trennbares Verb]
herschaffen
- załatwić, skombinować, dorwać [TRANSITIVE] [+HABEN] [trennbares Verb]
fertigkriegen , auch: fertig kriegen
- doprowadzać do końca, załatwić [INTRANSITIVE] [+HABEN] [trennbares Verb]
hinmachen
- zabić, załatwić not polite [TRANSITIVE] [+HABEN] [trennbares Verb]

Verb

etwas erledigen ***
- coś załatwić, zająć się czymś
  Ich muss ein paar Sachen in der Schule erledigen. (Muszę załatwić kilka rzeczy w szkole.)
  
  Hans muss noch die Post erledigen. (Hans musi się jeszcze zająć pocztą.)

Verb

regeln ***
- załatwiać (np. sprawy)
  Wenn wir das regeln, können wir nach Hause gehen. (Gdy tylko to załatwimy, będziemy mogli iść do domu.)
  
  Hast du das noch nicht geregelt?! (Jeszcze tego nie załatwiłeś?!)
absolvieren ***
- załatwiać, wykonać [TRANSITIVE] [+HABEN]
beschaffen *
- załatwiać, dobrać się (np. do pieniędzy) [TRANSITIVE] [+HABEN]
abwickeln *
- finalizować, załatwiać, realizować [TRANSITIVE] [+HABEN] [trennbares Verb]
hinbekommen
- załatwiać, dać radę, wykonać informal
  
  Synonym: hinkriegen
abtun
- załatwiać (niewygodne sprawy) [TRANSITIVE] [+HABEN] [trennbares Verb]
hinkriegen
- załatwiać, wykonać, dać radę [INTRANSITIVE] [+HABEN] [trennbares Verb]
  
  Synonym: hinbekommen
abmachen
- uzgadniać, załatwiać [trennbares Verb]
heranschaffen
- przynosić, załatwiać [TRANSITIVE] [+HABEN] [trennbares Verb]
deichseln informal [TRANSITIVE] [+HABEN]

Verb

Verb